Laatst had ik een gesprek met iemand die vond dat ik wel heel snel na mijn vorige relatie een nieuwe heb. Blijkbaar is er een minimale hoeveelheid tijd die tussen de ene en de andere relatie behoort te zitten. Grappig, want er schijnen onderzoeken te zijn die zeggen dat je na een verbroken relatie maar beter binnen een half jaar weer voorzien kunt zijn. Omdat je kansen op een nieuwe liefde na die periode drastisch afnemen.
Tijd is wat dat betreft een bijzonder fenomeen. Soms duurt een nacht een eeuwigheid, bijvoorbeeld als je niet kunt slapen. Soms vliegt een zomer voorbij en is het herfst voor je er erg in hebt.
Hoe we tijd ook beleven – als te lang of te kort – feit blijft dat we het zelden eens zijn met de tijd die er is. Daar schreef ik eerder al een artikel over: vertragen naar de snelheid van het leven. Tijd is daardoor een interessant voorbeeld van hoe vloeibaar en subjectief onze waarneming is. Ja, we kunnen op de klok zien wat de tijd is, maar hoe het verstrijken van die tijd voelt is voor iedereen anders.
Er is een verschil in perceptie en beleving en dat verschil geldt voor alles waar we gedachten over hebben. De smaak van voedsel, de voorkeur voor een bepaalde kleur, het werk dat we het liefste doen, de mensen waarvan we houden of waaraan we juist een hekel hebben, hoe je het weer ervaart, de geluidsoverlast van de buren, het verkeer of je verjaardag… alles, maar dan ook echt alles is subjectief.
Dat alles subjectief is en een gevolg is van de gedachten die wij over een bepaald ding of een bepaalde situatie hebben, beseffen we meestal niet. We zijn er zo aan gewend dat we denken, dat we het niet eens registreren. Vanuit ons eigen perspectief lijkt ons oordeel over de dingen om ons heen buitengewoon objectief en waar.
Dat onze gedachten subjectief zijn, kun je heel gemakkelijk bewijzen doordat er over alles wat jij denkt wel iemand ter wereld te vinden is die het tegenovergestelde vindt. En zodra je dat ziet, is het makkelijker je eigen gedachten, mening of observaties minder serieus te nemen. Waardoor je je minder opwindt over zaken en het leven en de dingen meer kunt nemen zoals ze komen. Dat geeft rust en ruimte!