De meesten van ons zijn enorm geïnteresseerd in WAT we denken. Het feit dat je misschien denkt dat je niet goed genoeg bent, of dat je denkt dat je aardiger/socialer/introverter/extraverter/brutaler/bescheidener/wat dan ook zou moeten zijn, houdt ons mensen vaak nogal bezig.
Want WAT ik denk, voelt waar. Is waar voor mij. Dus ga ik er mee aan de slag. Maak ik ruzie, omdat de dingen niet gaan zoals ik wil of volg ik nog een training om beter te worden.
Het feit DAT we denken, merken we zelden op. DAT we denken, 24 uur per dag, met elke milliseconde een nieuwe gedachte, hebben we niet door.
Zoals een vis niet merkt dat hij is omgeven door water, merken wij niet DAT we denken. Altijd. Overal. Over alles. ALLES.
Waardoor de meesten van ons zich ook niet bewust zijn van het feit dat onze individuele gedachten, die er altijd zijn, zo bepalend zijn. We weten niet beter. Het is het water waarin we rondzwemmen. We zien maar zelden dat onze gedachten, jouw of mijn gedachten, nooit hetzelfde zijn. Jij hebt jouw vissenkom waarin je leeft en ik de mijne.
Ik kan denken dat het water bij jou hetzelfde smaakt en ruikt, maar zeker weten doe ik het nooit omdat ik mijn vissenkom niet kan verlaten. We zien elkaar door het glas en door het water en dat kan de indruk wekken dat we elkaar begrijpen en verstaan. En dat is fijn.
Maar doordat jij altijd in jouw water zwemt (jouw gedachten) en ik altijd in het mijne (mijn gedachten) zullen we onze realiteit allebei anders ervaren.
En dat is prima, zolang we allebei onthouden dat jij en ik “bestaan” via onze gedachten. Waardoor WAT we denken ineens minder relevant of zwaarwegend is. Omdat we dan kunnen zien dat die gedachten puur persoonlijk en alleen voor onszelf gelden. DAT we denken bepaalt ons leven meer dan WAT we denken. Lekker rustig dat je dus niet veel met de invloed van je gedachten hoeft 🙂