Vandaag realiseerde ik me dat mijn leven gestuurd wordt door onbewuste onzingedachten – meer nog dan ik al dacht. Gedachten waarvan ik niet eens merk dat ik ze heb, waardoor ik er ook niets tegen kan doen.
In mainstream psychologie en persoonlijke ontwikkeling wordt er vanuit gegaan dat je op zoek moet gaan naar die onbewuste gedachten zodat je ze kan laten verdwijnen. Wat in mijn ogen meestal leidt tot navelstaren en het bedenken van nog meer redenen waarom je bent wie bent en doet wat je doet. Zonder fundamentele shifts in je gedrag.
Vanuit de Three Principles gezien is er veel minder werk voor je te doen omdat dergelijke gedachten vanzelf als zeepbellen uit elkaar “ploppen” en verdwijnen naarmate je inzicht in de wetmatigheid groter wordt. In de “3 principes- wereld” is de ervaring dat niet de aard van je gedachten van belang is maar het inzicht DAT je denkt.
Hoe meer ik kan zien dat mijn ervaring en mijn emoties voortkomen uit mijn gedachten – en niet te maken hebben met wat er fysiek om me heen gebeurt – des te minder grip bewuste en onbewuste gedachten op me hebben. Deels omdat ik mijn gedachten minder serieus neem en er dus niet op hoef te acteren. Deels omdat voorheen onbewuste gedachten ineens zichtbaar worden.
Zonder dat ik er aan “werk” krijg ik nieuwe inzichten en vallen gedachten weg die me tot dan toe in ongezonde patronen hielden. Waardoor ook het patroon de kans krijgt weg te vallen. En er dus ruimte ontstaat voor iets nieuws en iets anders.
Terwijl mijn gedachten rustig aan het grazen waren, realiseerde ik me vandaag zodoende ineens dat ik altijd geleefd heb met de gedachte: “stilzitten is slecht voor je“. En pats-boem was/is me duidelijk hoe ik mezelf altijd voorbij loop en waarom ik nooit kon stoppen. Zo lang ik onbewust geloof dat stilzitten slecht voor me is, blijf ik doorgaan. Want uiteraard doe ik niets dat slecht voor me is.
In sneltreinvaart vielen allerlei puzzelstukjes op hun plaats toen ik de zelfbedachte aard van mijn stilzitten-is-slecht-voor-me-gedachte doorzag. Waarvan het belangrijkste puzzelstuk was: die gedachte is niet waar, ik heb hem zelf verzonnen en hij is totale onzin. Ik kan zelfs wetenschappelijk bewijzen dat ‘ie onzin is! Omdat het systeem nu eenmaal zo werkt, heb jij zeker weten ook onzingedachten die je drijven. Ze zijn ongetwijfeld anders dan de mijne, maar ze zijn er. Aan de wetmatigheid dat je gedachten echt lijken doordat je bewustzijn ze als een film projecteert op ’t projectiescherm van je verbeeldingskracht valt immers niet te ontkomen. Die wetmatigheid is er zoals de zwaartekracht er nu eenmaal altijd is. Maar zodra je doorhebt dat ’t werkt zoals ’t werkt, heb je eenmaal een glimp opgevangen van wat er achter de schermen bij jouw film gebeurt, dan is er voortaan ruimte voor gezonde twijfel. En er is ruimte voor inzicht in waar jij je eigen geluk in de weg staat.
De moraal van dit verhaal: onze gedachten creëren onze emoties en sturen ons gedrag, ook als de gedachte onzin is. Zodra je ziet hoe de 3 Principles (Thought, Consciousness en Mind – gedachte, bewustzijn en levenskracht) jouw persoonlijke realiteit bepalen, vallen oude, ongezonde patronen weg en komt er ruimte voor rust, geluk en inspirerende creativiteit!