Ondernemers streven over het algemeen voortdurend doelen na. Die we perfect kunnen kwantificeren in de vorm van aantallen euro’s, aantallen klanten, websiteclicks, advertentieviews of Facebooklikes. Om die doelen te bereiken moeten we logischerwijs van alles doen. Die omzet komt er alleen als we voldoende klanten aantrekken. Dus doe je marketing om die klanten binnen te halen, monitor je de prestaties van je website, verdiep je je in Facebookstrategieën of stuur je mensen aan die dat voor je doen.
De meeste van die doelen en de daaruit voortvloeiende acties komen analytisch tot stand. Ze zijn logisch doordacht en met evenveel logica onderbouwd. Op die manier heb ik niet alleen mijn bedrijf maar ook een groot deel van mijn leven opgebouwd.
Als het niet logisch is, doe ik het niet snel. Met als gevolg dat ik veel heb gedaan, geleerd en ontdekt doordat ik mijn analytisch bedachte doelen wilde waarmaken. En veel dingen doe en deed omdat ze moeten of nuttig zijn. Zonder me af te vragen of ik er blij van word.
Genieten en ontspannen kan altijd nog als “ik dit even heb gedaan”. Maar je snapt, na “dit “komt er nog een “dat “en daarna nog meer en het genieten en ontspannen blijft voor altijd beperkt tot een incidentele vakantie waar vaak ook nog van alles moet, omdat “we er nu toch zijn en we dit niet kunnen missen”. Sinds ik 18 maanden geleden in aanraking kwam met inzichten die zichtbaar maken wat ons als mensen drijft, is daar iets aan veranderd. Nu ik zie hoe onze gedachten onze realiteit vormgeven, zie ik ook steeds meer hoe arbitrair de doelen zijn die ik stel. Met een net even andere gedachte, zou ik een ander doel vaststellen. Met net even andere gedachten, zou ik minder druk voelen om dingen nu te doen of überhaupt te doen.
Ik zie steeds meer dat die schijnbaar handige analytische logica de fun uit veel dingen haalt en ik zelden dingen puur voor het plezier deed. Het moest allemaal wel nuttig zijn.
Ik ben nog niet zover dat ik elk logisch doel naast me neerleg. Op dit moment in mijn leven is de gedachte “ik heb geld nodig om te leven” nog dermate reëel voor me, dat ik mijn best doe om een totaal zelfbedacht gelddoel na te streven. Met al het “moeten” dat daarbij komt kijken.
Waar ik eerder het grootste deel van mijn tijd vulde met het nastreven van analytische doelen (“ik moet geld verdienen, mijn huis moet schoon zijn, etcetera”) maak ik nu ook tijd voor zogenaamde “souldoelen”: doelen zonder reden. Dingen doen gewoon omdat ik ze wil. Omdat ik er zin in heb. Zonder erbij stil te staan of ze ergens toe leiden.
Dit blog is zo’n souldoel.
De artikelen die je hier leest, schrijf ik puur voor mijn plezier. In een schriftje met de hand. Zonder systematiek en zonder te weten noch per se te willen dat iemand ze leest.
Ik merk dat zo’n souldoel én mezelf de toestemming geven zo’n souldoel na te streven, enorm ontspannend en plezierig is. Ik kan het je aanraden :-). En ondertussen ben ik heel nieuwsgierig of anderen ook dingen doen die nergens toe hoeven te leiden, gewoon voor de lol. Zonder dat je er goed in hoeft te zijn, zonder dat het af moet komen of iets op moet leveren. Gewoon omdat het je leuk lijkt. Heb jij zo’n souldoel?